Èi vist passar i a pas guaire una peticion en linha qu’apèra personalitats du monde d’Òc a signar contra lo Rassemblement National. Estoc l’objècte d’un article dens lo Jornalet lo 10 de junh passat. Cau senhalar que’aquesta iniciativa es l’òbra de Marie-Jeanne Verny.
Purmèr, diserí qu’aquesta accion se compren de plan. Aquest partit es un dangièr vertadièr. Cau tornar brembar qu’estoc creat per ancians sòcis de la SS (Pierre Bousquet, lo purmèr clavaire deu partit èra de la Division Charlemagne), que lo creator màger impausèc sa pròpria hilha au cap de l’organizacion abans qu’era le getèssa com un lordàs per una operacion de dediabolizacion a mira electorala.
Aqueste partit a pas coma sola linha directritz que lo nacionalisme francés, es l’enemic pièger de las lengas (Marina Le Pen, a maugrat de son nom plan breton, condemnèc dens una entrevista qu’i aja panèus en lenga bretona en Bretanha). Volon suprimir las regions (Aquò empacha pas de’s presentar a las eleccions regionalas, coma a las europencas lavetz que son en contra de l’Union europenca).
Son d’una linha politica de la quala a cada còp qu’un partit es arribat au poder, se’s acabat marridament.
Comprengui doncas lo chepic deus signataris, ne coneishi quauques qu’estimi fòrça.
Mes totun me demandi de qué cau hèr contra aquesta menaça. Signar la peticion es una crida, mes aquò sufís?
Se lo partit es vartièrament dangerós, perdequé pas demandar de l’interdíser?
Hmmm, es mauaisit de’s reclamar de la libertat en generau e demandar l’interdiccion d’un partit politic.
Me demandi fin finala se lo dangièr veng pas deu sistèma eth medish, que permet a un partit de prénguer las comandas d’un populacion sense conta-ròtla mès tard de çò que los au poder decidissen.
Au lòc d’un sistèma on la populacion a lo poder de decision tot lo temps e a un dret d’espiar sus çò que’s decidís, sèm acarats a un machina que pana lo poder au pòble per un periòde pendent lo quau un grop de personas pòt hèr çò que vòu en tot mandar la polícia contra los movements eventuaus de protèsta. Es benlèu una caricatura, mes es lo president elegit qu’a lo poder de cachar suu boton roge de l’arma atomica e pòt estar Marine Le Pen un jorn.
S’am paur doncas deu RN, cau prumèr, segon jo, pensar a cambiar lo sistèma de cap a una organizacion sociala democratica, es a díser on los estatjants an lo conta-ròtle permanent suus administrators que son pas qu’a lor servici e non pas petits reis que decidiscan tot solets.
E mès l’entitat territoriala serà pichona, mès aquò serà possible.
![abonar los amics de Jornalet]()
Purmèr, diserí qu’aquesta accion se compren de plan. Aquest partit es un dangièr vertadièr. Cau tornar brembar qu’estoc creat per ancians sòcis de la SS (Pierre Bousquet, lo purmèr clavaire deu partit èra de la Division Charlemagne), que lo creator màger impausèc sa pròpria hilha au cap de l’organizacion abans qu’era le getèssa com un lordàs per una operacion de dediabolizacion a mira electorala.
Aqueste partit a pas coma sola linha directritz que lo nacionalisme francés, es l’enemic pièger de las lengas (Marina Le Pen, a maugrat de son nom plan breton, condemnèc dens una entrevista qu’i aja panèus en lenga bretona en Bretanha). Volon suprimir las regions (Aquò empacha pas de’s presentar a las eleccions regionalas, coma a las europencas lavetz que son en contra de l’Union europenca).
Son d’una linha politica de la quala a cada còp qu’un partit es arribat au poder, se’s acabat marridament.
Comprengui doncas lo chepic deus signataris, ne coneishi quauques qu’estimi fòrça.
Mes totun me demandi de qué cau hèr contra aquesta menaça. Signar la peticion es una crida, mes aquò sufís?
Se lo partit es vartièrament dangerós, perdequé pas demandar de l’interdíser?
Hmmm, es mauaisit de’s reclamar de la libertat en generau e demandar l’interdiccion d’un partit politic.
Me demandi fin finala se lo dangièr veng pas deu sistèma eth medish, que permet a un partit de prénguer las comandas d’un populacion sense conta-ròtla mès tard de çò que los au poder decidissen.
Au lòc d’un sistèma on la populacion a lo poder de decision tot lo temps e a un dret d’espiar sus çò que’s decidís, sèm acarats a un machina que pana lo poder au pòble per un periòde pendent lo quau un grop de personas pòt hèr çò que vòu en tot mandar la polícia contra los movements eventuaus de protèsta. Es benlèu una caricatura, mes es lo president elegit qu’a lo poder de cachar suu boton roge de l’arma atomica e pòt estar Marine Le Pen un jorn.
S’am paur doncas deu RN, cau prumèr, segon jo, pensar a cambiar lo sistèma de cap a una organizacion sociala democratica, es a díser on los estatjants an lo conta-ròtle permanent suus administrators que son pas qu’a lor servici e non pas petits reis que decidiscan tot solets.
E mès l’entitat territoriala serà pichona, mès aquò serà possible.
