Soi segur qu’ètz dejà enervats en clicar sus aqueste títou. I a, me cau confessar, un drin de provocacion de mon costat, e doncas un briconèu de marcatica (en francés: marketing) per obténguer una legida de mès.
Solide que nosautes, dens lo mitan occitanista, sèm sustot actius au mièi d’associacions e los entreprenaires son pas fòrça numeroses. Passam fòrça temps en ensajar de valorizar la lenga sens de pensar a quin benefici que sia e i perdèm temps e moneda au lòc de’n ganhar.
Mes a còps pensi a duas personas que, eths, an dedicat lor vida a “véner” idèas e concèptes.
Lo purmèr se sona Edward Bernays e l’èi dejà consacrat una cronica i a bèra pausa. Es aqueste ausèth que’s lauda dens son líber “Propaganda - La Fabrica deu Consentiment” (que’vs conselha de legir abans tota auta causa) d’aver venut lo tabat a las hemnas americanas après la purmèra guèrra mondiala en ajustar a la reivindicacion deu dret de vòte lo deu dret de fumar en public. Una capitada financièra totala per l’industria de la cigareta e … per Bernays eth medish, solide.
A comptar de las annadas siessanta, un movement de pensada a mobilizada la generacion deus 15-35 ans, es çò qu’am aperat los “hippies”, los “baba-cool”, los “peluts” o, d’un biais mès occitan, “los pinflòïds”. Aqueste biais de considerar lo monde a senhorajat en çò nòste de 1968 dinc a la fin de las annadas septanta. Mes una aute movement l’a lavetz remplaçat per la joena generacion, un movement nascut en Anglatèrra, aperat movement “punk”, que venguerà tanben “new-wave”.
Quitament se lo fenomène es mès complicat qu’aquò, cau saber que lo movement punk estoc creat per una persona sola. Se sona Malcolm Mac Laren e èra proprietari a Londres d’una botiga de vestits sado-masos aperada Sex. Es eth que creèc lo grop Sex Pistols dambe un bassista que trabalhava a sa botiga. L’eslogan No Future es d’eth tamben.
Perdequé vos parli d’aquestes dus aujamis?
Per díser que las tendéncias, las mòdas, lo biais de’s comportar deu mès gran nombre son pas tostemps lo hèit de l’azard mes que’s pòden “acompanhar” com se ditz uèi lo dia.
Sens de càder dens l’excès deus exemples citats aquí dessús, perdequé par aver una soscadissa un pauc mès marcatica de la lenga? Perdequé pas emplegar los servicis d’una societat que poderé hèr una enquista “comerciala” deu produit qu’es la lenga? Demandar aus mès joens (que serén nòsta “cibla”) de qué pensan quan ausissen lo mot “occitan”?
Perdequé pas associar la lenga a una tendéncia fòrta e actuala au miei de la joena generacion? La defensa deu climat? L’egalitat hemnas-òmes?
La societat “Babybel” o “Aldi” son bons exemples en hèr publicitats, se les atz vistas, (drin “putanièras” per un fromatge o un supermercat), qu’utilizan totas las cordetas e los cordilhons de las motivacions actualas de la joenessa. Enveja de milhorar la societat, ecologia …
Hasèm fòrça accions de totas suu territòri per la lenga, totjorn culturalas, mes benlèu se caleré botar tanben dens la logica que los autes utilizan, es a díser aquesta que marcha.
Per vos rassegurar, demòra totun una bèra diferéncia entre defensors de la lenga e entrepresas comercialas, es que se “venèm” l’occitan, serà pas en escambi de moneda mes de renascuda de la cultura. E aquò nos hè, cresi, un detalh important.
![abonar los amics de Jornalet]()
Solide que nosautes, dens lo mitan occitanista, sèm sustot actius au mièi d’associacions e los entreprenaires son pas fòrça numeroses. Passam fòrça temps en ensajar de valorizar la lenga sens de pensar a quin benefici que sia e i perdèm temps e moneda au lòc de’n ganhar.
Mes a còps pensi a duas personas que, eths, an dedicat lor vida a “véner” idèas e concèptes.
Lo purmèr se sona Edward Bernays e l’èi dejà consacrat una cronica i a bèra pausa. Es aqueste ausèth que’s lauda dens son líber “Propaganda - La Fabrica deu Consentiment” (que’vs conselha de legir abans tota auta causa) d’aver venut lo tabat a las hemnas americanas après la purmèra guèrra mondiala en ajustar a la reivindicacion deu dret de vòte lo deu dret de fumar en public. Una capitada financièra totala per l’industria de la cigareta e … per Bernays eth medish, solide.
A comptar de las annadas siessanta, un movement de pensada a mobilizada la generacion deus 15-35 ans, es çò qu’am aperat los “hippies”, los “baba-cool”, los “peluts” o, d’un biais mès occitan, “los pinflòïds”. Aqueste biais de considerar lo monde a senhorajat en çò nòste de 1968 dinc a la fin de las annadas septanta. Mes una aute movement l’a lavetz remplaçat per la joena generacion, un movement nascut en Anglatèrra, aperat movement “punk”, que venguerà tanben “new-wave”.
Quitament se lo fenomène es mès complicat qu’aquò, cau saber que lo movement punk estoc creat per una persona sola. Se sona Malcolm Mac Laren e èra proprietari a Londres d’una botiga de vestits sado-masos aperada Sex. Es eth que creèc lo grop Sex Pistols dambe un bassista que trabalhava a sa botiga. L’eslogan No Future es d’eth tamben.
Perdequé vos parli d’aquestes dus aujamis?
Per díser que las tendéncias, las mòdas, lo biais de’s comportar deu mès gran nombre son pas tostemps lo hèit de l’azard mes que’s pòden “acompanhar” com se ditz uèi lo dia.
Sens de càder dens l’excès deus exemples citats aquí dessús, perdequé par aver una soscadissa un pauc mès marcatica de la lenga? Perdequé pas emplegar los servicis d’una societat que poderé hèr una enquista “comerciala” deu produit qu’es la lenga? Demandar aus mès joens (que serén nòsta “cibla”) de qué pensan quan ausissen lo mot “occitan”?
Perdequé pas associar la lenga a una tendéncia fòrta e actuala au miei de la joena generacion? La defensa deu climat? L’egalitat hemnas-òmes?
La societat “Babybel” o “Aldi” son bons exemples en hèr publicitats, se les atz vistas, (drin “putanièras” per un fromatge o un supermercat), qu’utilizan totas las cordetas e los cordilhons de las motivacions actualas de la joenessa. Enveja de milhorar la societat, ecologia …
Hasèm fòrça accions de totas suu territòri per la lenga, totjorn culturalas, mes benlèu se caleré botar tanben dens la logica que los autes utilizan, es a díser aquesta que marcha.
Per vos rassegurar, demòra totun una bèra diferéncia entre defensors de la lenga e entrepresas comercialas, es que se “venèm” l’occitan, serà pas en escambi de moneda mes de renascuda de la cultura. E aquò nos hè, cresi, un detalh important.
