Lo vocabulari occitan es un domeni de libertat.
Nòstra lenga balha a cadun de poder fargar de mots novèls que se comprenon sulpic e an un efièch de sens fòrt.
Son gostoses, de vertadièrs bonbons de lenga.
Prenètz los mots en ‘um’ coma mesclum, qu’es plan conegut per dire una mescla d’ensaladas. Mesclum es, coma pastís, un tèrme generic redusit dins la vida vidanta a un sens plan precís.
Lo pastís de segur es lo pastagà, lo jaune. Mas en realitat es una pasta e pòt èsser una còca, lo rambalh dins un ostau, lo trabalh dau pastissièr o una situacion trebolada: “Que pastís per dintrar en vila!”
Per lo mesclum se ne pòt trapar de tot, mesclum de monde, de vin, de pensadas. La finala en ‘um’ dona la generalizacion.
Atau lo ratum es la ratalha tota, e lo tristum una tristesa ontologica. Lo negrum nos aganta quora tot çò que se pòt imaginar de negre nos emplena e nos aclapa. Lo ventum recampa tota la ròsa das vents emai los ventolets sens noms, e l’estelum (o estelam) lo cèl tot.
Quora la Region volguèt faire una multi-festassa per l’òc prenguèt lo titól Total Festum degut au Glaudi Alranq per o dire fòrt e cort. Amarum, frescum, tendrum, joventum, la tièra n’es gaireben infinida que ne podètz inventar quand n’avètz de besonh.
Es una das rasons que fasián dire a Delavouet que la lenga nòstra es jove. Aqui lo bèl e lo bon de la libertat e l’astre qu’avèm dins nòstra lenga occitana, que dison rosegada de vielhum, de fargar de mots novèls per dire lo novelum.
![abonar los amics de Jornalet]()
Nòstra lenga balha a cadun de poder fargar de mots novèls que se comprenon sulpic e an un efièch de sens fòrt.
Son gostoses, de vertadièrs bonbons de lenga.
Prenètz los mots en ‘um’ coma mesclum, qu’es plan conegut per dire una mescla d’ensaladas. Mesclum es, coma pastís, un tèrme generic redusit dins la vida vidanta a un sens plan precís.
Lo pastís de segur es lo pastagà, lo jaune. Mas en realitat es una pasta e pòt èsser una còca, lo rambalh dins un ostau, lo trabalh dau pastissièr o una situacion trebolada: “Que pastís per dintrar en vila!”
Per lo mesclum se ne pòt trapar de tot, mesclum de monde, de vin, de pensadas. La finala en ‘um’ dona la generalizacion.
Atau lo ratum es la ratalha tota, e lo tristum una tristesa ontologica. Lo negrum nos aganta quora tot çò que se pòt imaginar de negre nos emplena e nos aclapa. Lo ventum recampa tota la ròsa das vents emai los ventolets sens noms, e l’estelum (o estelam) lo cèl tot.
Quora la Region volguèt faire una multi-festassa per l’òc prenguèt lo titól Total Festum degut au Glaudi Alranq per o dire fòrt e cort. Amarum, frescum, tendrum, joventum, la tièra n’es gaireben infinida que ne podètz inventar quand n’avètz de besonh.
Es una das rasons que fasián dire a Delavouet que la lenga nòstra es jove. Aqui lo bèl e lo bon de la libertat e l’astre qu’avèm dins nòstra lenga occitana, que dison rosegada de vielhum, de fargar de mots novèls per dire lo novelum.
