Vos èi dejà parlat de la “guèrra deus mots”. Es una guèrra que tua pas degun, que hè pas nat nafrat, mes qu’assegura lo poder aus que mestrejan lo subjècte lo mès plan. Sabèm dejà que balhar un nom a quauquarren de normau vos ajuda de’u marginalizar. Balhar a la mangiscla normala lo vocable “biò” ne hè una especialitat, lavetz que la viòca quimica conhida de pesticidas demòra “normala” o a còps “convencionala” devath la pluma d’uns jornalistas.
Sabèm tanben que qualificar una part deus partits politics d’esquèrra “extrèma” permet de’n desviar una bona part deus electors que’s volon “moderats”.
Uei vam tocar una batèsta de mots qu’es fondamentala dens l’istòria de la Democracia. Nos an dit que, dens un Estat democratic com los nòstes, am lo dret de vòte e qu’aquò es un dret inalienable e imprescriptible per cada ciutadan quau que sia.
Lo problèma, es qu’am pas lo dret de vòte, mes am lo dret d’elegir. Es pas la medisha causa. Un dret de vòte s’exercís dens una votacion, e i a pas qu’uns paises que l’utilizan regularament, se que non la règla generala es l’eleccion.
Lo mot “vòte” nos veng deu latin votum que significa “vòt”, capvath l’anglés segon uns diccionaris etimologics. Lo mot “vòt” a unas significacions, mes se’n tiram los aspèctes religioses, lo vòt es un desir, una volontat.
Los mot “elegir” nos veng capvath lo latin popular exlĕgĕre deu latin classic elīgĕre que vòu díser “causir”. Lo vòte es doncas una volontat personala, l’eleccion es la causida entre elements que nos son perpausats. Vesètz la diferéncia?
Las personas causidas son doncas etimologicament un “elèit”, deu participi passat deu medish vèrbe latin elīgĕre. Au lòc de balhar nòste punt de vista sus una question de politica o d’organizacion de la societat, devèm causir la persona que nos va representar. Es era que decidirà per nosautes.
Pensi seriosament que la reïvindicacion màger d’aqueste sègle XXI serà d’exigir la restitucion deu dret de vòte peu pòble.
Sovent ausissèm parlar de politicians que volon “politiquejar d’un biaish navèth” o de formacions que’s volon estar “lo rebat de la societat”. Aquestes volontats son de las bonas, mes impossiblas de botar en plaça tant que lo sistèma es lo de l’eleccion e non pas deu vòte.
Sustot que lo sistèma d’eleccion es regit per una organizacions de partits politics que son pas que grops barrats, ierarquizats e poderoses, dambe los quaus la comparason dambe la mafia pòt semblar un drin tròp fòrta pr’amor qu’an pas d’activitats illegalas, mes d’un biaish de foncionar pro pròche.
Mes aquò es una auta istòria …
Sabèm tanben que qualificar una part deus partits politics d’esquèrra “extrèma” permet de’n desviar una bona part deus electors que’s volon “moderats”.
Uei vam tocar una batèsta de mots qu’es fondamentala dens l’istòria de la Democracia. Nos an dit que, dens un Estat democratic com los nòstes, am lo dret de vòte e qu’aquò es un dret inalienable e imprescriptible per cada ciutadan quau que sia.
Lo problèma, es qu’am pas lo dret de vòte, mes am lo dret d’elegir. Es pas la medisha causa. Un dret de vòte s’exercís dens una votacion, e i a pas qu’uns paises que l’utilizan regularament, se que non la règla generala es l’eleccion.
Lo mot “vòte” nos veng deu latin votum que significa “vòt”, capvath l’anglés segon uns diccionaris etimologics. Lo mot “vòt” a unas significacions, mes se’n tiram los aspèctes religioses, lo vòt es un desir, una volontat.
Los mot “elegir” nos veng capvath lo latin popular exlĕgĕre deu latin classic elīgĕre que vòu díser “causir”. Lo vòte es doncas una volontat personala, l’eleccion es la causida entre elements que nos son perpausats. Vesètz la diferéncia?
Las personas causidas son doncas etimologicament un “elèit”, deu participi passat deu medish vèrbe latin elīgĕre. Au lòc de balhar nòste punt de vista sus una question de politica o d’organizacion de la societat, devèm causir la persona que nos va representar. Es era que decidirà per nosautes.
Pensi seriosament que la reïvindicacion màger d’aqueste sègle XXI serà d’exigir la restitucion deu dret de vòte peu pòble.
Sovent ausissèm parlar de politicians que volon “politiquejar d’un biaish navèth” o de formacions que’s volon estar “lo rebat de la societat”. Aquestes volontats son de las bonas, mes impossiblas de botar en plaça tant que lo sistèma es lo de l’eleccion e non pas deu vòte.
Sustot que lo sistèma d’eleccion es regit per una organizacions de partits politics que son pas que grops barrats, ierarquizats e poderoses, dambe los quaus la comparason dambe la mafia pòt semblar un drin tròp fòrta pr’amor qu’an pas d’activitats illegalas, mes d’un biaish de foncionar pro pròche.
Mes aquò es una auta istòria …