Non, aquò’s pas l’escòr final d’una partida de rugbi entre los Alls Blacks e una seleccion dau Lengadòc! Son pasmens de chifras plan interessantas amai es un rapòrt, un raciò.
La primièira chifra es la quantitat d’argent que despensa lo Ministèri de la Cultura per cada persona de la region Iscla de França, 145 èuros per estajant. L’autra nos concernís mai. Es la quantitat d’euròs, 15, que lo metèis ministèri consacra per cadun dels autres franceses, los que son pas de l’embonilh de França. E aquò es pas una invencion mas çò que disiá la precedenta ministra de la cultura.
145/15, es quicòm! Ja una diferença de 1 a 2 seriá un brave tractament de favor, e una de 1 a 3 seriá enormassa. Mas sèm plan delà. De 15, per arribar a 145, cal multiplicar per 966%!
Un rapòrt de 1 a 10 cossí lo qualificar? Es colonial. I a plan per la cultura doas categorias de franceses dins un país que sa devisa proclama l’Egalitat.
Es dire se lo finançament de la cultura per las collectivitats es important per nautres de la categoria bassa. Ailàs son tot bèl just los budgets que son rasclats e pelats dempuèi d’annadas amor que l’Estat lor escana las finanças e qu’an ges d’autonomia financièira. Marca mau se passeja!
Ben segur aquò son de chifras ministerialas per la cultura francesa. Per l’occitana que d’alas, mens que de parpelas d’agaças, una assadolada de res.
![abonar los amics de Jornalet]()
La primièira chifra es la quantitat d’argent que despensa lo Ministèri de la Cultura per cada persona de la region Iscla de França, 145 èuros per estajant. L’autra nos concernís mai. Es la quantitat d’euròs, 15, que lo metèis ministèri consacra per cadun dels autres franceses, los que son pas de l’embonilh de França. E aquò es pas una invencion mas çò que disiá la precedenta ministra de la cultura.
145/15, es quicòm! Ja una diferença de 1 a 2 seriá un brave tractament de favor, e una de 1 a 3 seriá enormassa. Mas sèm plan delà. De 15, per arribar a 145, cal multiplicar per 966%!
Un rapòrt de 1 a 10 cossí lo qualificar? Es colonial. I a plan per la cultura doas categorias de franceses dins un país que sa devisa proclama l’Egalitat.
Es dire se lo finançament de la cultura per las collectivitats es important per nautres de la categoria bassa. Ailàs son tot bèl just los budgets que son rasclats e pelats dempuèi d’annadas amor que l’Estat lor escana las finanças e qu’an ges d’autonomia financièira. Marca mau se passeja!
Ben segur aquò son de chifras ministerialas per la cultura francesa. Per l’occitana que d’alas, mens que de parpelas d’agaças, una assadolada de res.
