Cau estar clar tra la debuta e se daishar pas enganar o esitar: la vidèo de Mc Fly e Carlito dambe Emmanuel Macron es una operacion de comunicacion deu futur candidat a las eleccions presidencialas.
Cau saber que cada operacion de propaganda serà pas considerada coma part de la campanha (e doncas pagadas peu candidat e non pas peu contribuidor) qu’a comptar deu purmèr de julhet.
A la debuta, lo president lança un desfís aus dus iotobaires: hèr un filmòt que presenta los gèstes barralhas e, s’atenhen 10 milions de vistas, les convidarà au palais deus Aliscamps. Aquesta chifra estoc tocada après 48h, çò qu’es un recòrd, mes observadors atentius an remercat que dens los comentaris se trobavan listas de mots-claus en anglés (detzenats de milierats!), un mejan tecnic per hèr pujar lo referenciament conegut per sonque personas avisadas. Ren de fòrça naturau dens tot aquò.
Puish lo dus “influenciaires” declaran que tot aquò a pas ren de politic. Am enveja de’us créser, mes botar en valor un (futur) candidat e non pas los autes es pas neutre.
La resulta es un filmòt de “concors d’anecdòtas” entre lo cap de l’Estat e los dus joens (enfin, an 35 ans e son totun pairs de familha) pro mauaisit d’espiar pr’amor deus dialògues absoludament pas naturaus hèits pas que de replicas fòrtas, aperadas punch line dens lo jargon deus a qui agradan los anglicismes. E tot aquò sens de dobte plan preparat a l’avança.
La tòca èra de balhar a Macron una cara simpatica e joena sense d’aver a’u pausar questions politicas.
Aquò me bremba forçadament l’istòria de Bill Clinton e deu campatge sauvatge. Dens un article (extrèit d’un líber) que parlava deus “hasedors de presidents”, una profession que consistís en modelar l’imatge d’un candidat per que sia acceptat peu mès grand nombre d’electors, estoc raportat que lo conselhèr de Bill Clinton, lavetz en campanha, avèva remercat que’u mancava una embasa populara dens la lesca de la populacion entre 30 e 40 ans amoroses de la natura.
Le demandèc lavetz de prénguer una sarpa, una tenda e de se n’anar en montanha passar uns jorns en tot hèr campatge sauvatge. Aquesta activitat hasèva hasti au futur elegit que, a la debuta, refusèc. Mes son conselhèr le convençoc lèu que, se volèva estar president, calèva passar per aquesta espròva e vaquí nòste bon Bill partit en montanha, un còp aver plan explicat aus jornalistas presents qu’aimava ren de mès que non pas montar sa tenda devaths las estelas e dromir atau en tota libertat. Estoc elegit.
L’operacion Mac Fly e Carlito de Macron se sembla fòrça l’anecdòta de l’urós campaire. Pas ren de naturau dens la comunicacion deus candidats, sonque un actor encargat de sedusir un public mès larg possible.
E es a aqueth tipe de personatge que los electors van hèr hidança en tot créser dens sa sinceritat. Le van doncas balhar lor dret de decidir après aver (pas totjorn) escotadas sas promessas e jutjada sa bona cara.
Caleré hestejar cada 22 de genièr lo discors de 2012 de François Hollande, que, au Bourget, declarèc “Mon adversari es lo monde de la finança”, abans, un còp elegit, de causir coma purmèr secretari de l’Aliscamps puish come ministre de las Finanças quauqu’un qu’arribava tot dret deu monde de la finança justament, un cèrt … Emmanuel Macron.
![abonar los amics de Jornalet]()
Cau saber que cada operacion de propaganda serà pas considerada coma part de la campanha (e doncas pagadas peu candidat e non pas peu contribuidor) qu’a comptar deu purmèr de julhet.
A la debuta, lo president lança un desfís aus dus iotobaires: hèr un filmòt que presenta los gèstes barralhas e, s’atenhen 10 milions de vistas, les convidarà au palais deus Aliscamps. Aquesta chifra estoc tocada après 48h, çò qu’es un recòrd, mes observadors atentius an remercat que dens los comentaris se trobavan listas de mots-claus en anglés (detzenats de milierats!), un mejan tecnic per hèr pujar lo referenciament conegut per sonque personas avisadas. Ren de fòrça naturau dens tot aquò.
Puish lo dus “influenciaires” declaran que tot aquò a pas ren de politic. Am enveja de’us créser, mes botar en valor un (futur) candidat e non pas los autes es pas neutre.
La resulta es un filmòt de “concors d’anecdòtas” entre lo cap de l’Estat e los dus joens (enfin, an 35 ans e son totun pairs de familha) pro mauaisit d’espiar pr’amor deus dialògues absoludament pas naturaus hèits pas que de replicas fòrtas, aperadas punch line dens lo jargon deus a qui agradan los anglicismes. E tot aquò sens de dobte plan preparat a l’avança.
La tòca èra de balhar a Macron una cara simpatica e joena sense d’aver a’u pausar questions politicas.
Aquò me bremba forçadament l’istòria de Bill Clinton e deu campatge sauvatge. Dens un article (extrèit d’un líber) que parlava deus “hasedors de presidents”, una profession que consistís en modelar l’imatge d’un candidat per que sia acceptat peu mès grand nombre d’electors, estoc raportat que lo conselhèr de Bill Clinton, lavetz en campanha, avèva remercat que’u mancava una embasa populara dens la lesca de la populacion entre 30 e 40 ans amoroses de la natura.
Le demandèc lavetz de prénguer una sarpa, una tenda e de se n’anar en montanha passar uns jorns en tot hèr campatge sauvatge. Aquesta activitat hasèva hasti au futur elegit que, a la debuta, refusèc. Mes son conselhèr le convençoc lèu que, se volèva estar president, calèva passar per aquesta espròva e vaquí nòste bon Bill partit en montanha, un còp aver plan explicat aus jornalistas presents qu’aimava ren de mès que non pas montar sa tenda devaths las estelas e dromir atau en tota libertat. Estoc elegit.
L’operacion Mac Fly e Carlito de Macron se sembla fòrça l’anecdòta de l’urós campaire. Pas ren de naturau dens la comunicacion deus candidats, sonque un actor encargat de sedusir un public mès larg possible.
E es a aqueth tipe de personatge que los electors van hèr hidança en tot créser dens sa sinceritat. Le van doncas balhar lor dret de decidir après aver (pas totjorn) escotadas sas promessas e jutjada sa bona cara.
Caleré hestejar cada 22 de genièr lo discors de 2012 de François Hollande, que, au Bourget, declarèc “Mon adversari es lo monde de la finança”, abans, un còp elegit, de causir coma purmèr secretari de l’Aliscamps puish come ministre de las Finanças quauqu’un qu’arribava tot dret deu monde de la finança justament, un cèrt … Emmanuel Macron.
