La minuscula marca los noms e adjectius que designan las populacions e los abitants (aqueles mots, se ditz que son de gentilicis). Tanben la minuscula marca los noms de lengas e de dialèctes perque son sovent de mots identics als noms d’abitants. Aital se fa dins l’immensa majoritat de las lengas latinas. Aquò es tanben l’usatge normal de l’occitan segon la volontat d’Alibèrt.
— Adjectius liats als noms d’abitants (adjectius gentilicis):
— Noms de lengas (glotonims):
— Noms de dialèctes:
Las populacions mitologicas, legendàrias o fictivas prenon normalament de minusculas. Se tractan coma las populacions realas.
Una remarca es necessària. La Gramatica occitana d’Alibèrt, dins sa primièra edicion de 1935, seguís l’usatge simple que venèm de presentar çai sus, çò es, tot en minusculas. Las reedicions de la gramatica, en 1976 e en 2000 (posterioras a la mòrt d’Alibèrt), seguisson malaürosament un usatge francizat e complicat: meton una majuscula als noms d’abitants, mas meton una minuscula als noms de lengas, als noms de dialèctes e als adjectius. Aquel usatge francés es fòrça mens recomandable. Certans bons autors lo seguisson per automatisme, probablament o fan pas per conviccion.
1) Usatge preferible (romanic e simple), tot en minusculas:
2) Usatge mens recomandable (francés e complicat) que destria de majusculas e de minusculas:
— Noms d’abitants (noms gentilicis):
los occitans
los somalians
un auvernhat
una bordalesa
de coreanas
los somalians
un auvernhat
una bordalesa
de coreanas
— Adjectius liats als noms d’abitants (adjectius gentilicis):
la literatura occitana
un conte rus
la cosina cretesa
una recèpta niçarda
las fèstas berlinesas
un conte rus
la cosina cretesa
una recèpta niçarda
las fèstas berlinesas
— Noms de lengas (glotonims):
l’occitan
l’anglés
lo swahili
lo corean
l’anglés
lo swahili
lo corean
— Noms de dialèctes:
lo lemosin
lo rosselhonés
lo lombard
lo macedonian antic
lo cabil
lo rosselhonés
lo lombard
lo macedonian antic
lo cabil
Las populacions mitologicas, legendàrias o fictivas prenon normalament de minusculas. Se tractan coma las populacions realas.
las ninfas
los ciclòps
los àngels
los demònis
los èlfs
los titans
los nefilims
los ciclòps
los àngels
los demònis
los èlfs
los titans
los nefilims
Una remarca es necessària. La Gramatica occitana d’Alibèrt, dins sa primièra edicion de 1935, seguís l’usatge simple que venèm de presentar çai sus, çò es, tot en minusculas. Las reedicions de la gramatica, en 1976 e en 2000 (posterioras a la mòrt d’Alibèrt), seguisson malaürosament un usatge francizat e complicat: meton una majuscula als noms d’abitants, mas meton una minuscula als noms de lengas, als noms de dialèctes e als adjectius. Aquel usatge francés es fòrça mens recomandable. Certans bons autors lo seguisson per automatisme, probablament o fan pas per conviccion.
1) Usatge preferible (romanic e simple), tot en minusculas:
| noms d’abitants | noms de lengas | adjectius |
| los occitans | parlam occitan | la literatura occitana |
| los somalians | parlam somalian | la politica somaliana |
| un auvernhat | parlam auvernhat | una vila auvernhata |
| una bordalesa | parlam bordalés | l’istòria bordalesa |
| de coreanas | parlam corean | un filme corean |
2) Usatge mens recomandable (francés e complicat) que destria de majusculas e de minusculas:
| noms d’abitants | noms de lengas | adjectius |
| los Occitans | parlam occitan | la literatura occitana |
| los Somalians | parlam somalian | la politica somaliana |
| un Auvernhat | parlam auvernhat | una vila auvernhata |
| una Bordalesa | parlam bordalés | l’istòria bordalesa |
| de Coreanas | parlam corean | un filme corean |