"Otària" o "otaria"? "Organizaire" o "organizator"? "Fondador" o "fondator"? "Ibrida" o "ibrid(e)"? E mai "Occitània" o "Occitania"?
Aqueles dobtes ieu assagi coma corrector de Jornalet de los resòlver, en me concentrant suls principis del modèl de lenga que lo seguís nòstre mèdia occitan. Coma primièr corrector al sens cronologic, Domergue Sumien a ja facha una òbra remirabla, en agachant los melhors trabalhs anteriors, en establissent de critèris d'autenticitat, de coeréncias etimologica e morfologica, de comparason amb l'ensemble de las lengas romanicas en contacte o en relacion de proximitat amb la lenga nòstra; tanben en seguissent una tradicion de codificacion (Alibèrt, Pèire Bèc, Robèrt Lafont, Patric Sauzet e lo Conselh de la Lenga Occitana) sens oblidar l'òbra lexicografica encara preciosa de Frederic Mistral.
Per malastre (mas sabi que ja d'unes respostaràn "per astre"), de lingüistas e de collègas occitanistas que ne contèsti pas brica la bona fe seguisson d'autres critèris, e prepausan, e de còps quitament impausan ansin d'autras causidas. Consequéncia de tot aquò? Qui vòl aprene la lenga nòstra risca de se fòraviar. O vivi amb mos escolans quand me vesi obligat de lor explicar perqué tala forma me pareis melhora qu'una autra: capisson pas totjorn lo perqué, voldrián una lenga mai establa; son joves mas vòlon pas pèrdre de temps, qu'an plan entendut que la lenga es a córrer contra lo temps que la poiriá escafar.
Per tant, fau una crida solemna a l'unitat e a la rason: arrestem de nos contradire e metam-nos a l'òbra tornarmai ensems. Seriam venguts bauges de non comprene pas que l'occitan s'amerita melhor que nòstras vanas controvèrsias? S'es un jòc, vesèm pas qu'es perilhós? Se jòga pas pus quand se tracta d'empachar la mòrt de la lenga: totes l'aimam e la volèm viva, non?
Ieu contunharai de far mon trabalh de corrector, fàcia a mos dobtes, de còps que i a, mas nos demandi quicòm: joguem pas amb lo fuòc quand la lenga occitana es ja a cremar.
Se los guaranís o an pogut far, perqué los occitans ne seriam incapables?
![]()
Aqueles dobtes ieu assagi coma corrector de Jornalet de los resòlver, en me concentrant suls principis del modèl de lenga que lo seguís nòstre mèdia occitan. Coma primièr corrector al sens cronologic, Domergue Sumien a ja facha una òbra remirabla, en agachant los melhors trabalhs anteriors, en establissent de critèris d'autenticitat, de coeréncias etimologica e morfologica, de comparason amb l'ensemble de las lengas romanicas en contacte o en relacion de proximitat amb la lenga nòstra; tanben en seguissent una tradicion de codificacion (Alibèrt, Pèire Bèc, Robèrt Lafont, Patric Sauzet e lo Conselh de la Lenga Occitana) sens oblidar l'òbra lexicografica encara preciosa de Frederic Mistral.
Per malastre (mas sabi que ja d'unes respostaràn "per astre"), de lingüistas e de collègas occitanistas que ne contèsti pas brica la bona fe seguisson d'autres critèris, e prepausan, e de còps quitament impausan ansin d'autras causidas. Consequéncia de tot aquò? Qui vòl aprene la lenga nòstra risca de se fòraviar. O vivi amb mos escolans quand me vesi obligat de lor explicar perqué tala forma me pareis melhora qu'una autra: capisson pas totjorn lo perqué, voldrián una lenga mai establa; son joves mas vòlon pas pèrdre de temps, qu'an plan entendut que la lenga es a córrer contra lo temps que la poiriá escafar.
Per tant, fau una crida solemna a l'unitat e a la rason: arrestem de nos contradire e metam-nos a l'òbra tornarmai ensems. Seriam venguts bauges de non comprene pas que l'occitan s'amerita melhor que nòstras vanas controvèrsias? S'es un jòc, vesèm pas qu'es perilhós? Se jòga pas pus quand se tracta d'empachar la mòrt de la lenga: totes l'aimam e la volèm viva, non?
Ieu contunharai de far mon trabalh de corrector, fàcia a mos dobtes, de còps que i a, mas nos demandi quicòm: joguem pas amb lo fuòc quand la lenga occitana es ja a cremar.
Se los guaranís o an pogut far, perqué los occitans ne seriam incapables?
